بررسی اثر شیرینکنندههای مصنوعی بر باکتریهای روده
شیرین کنندههای مصنوعی بر باکتریهای روده تأثیر میگذارند و میتوانند تحمل گلوکز را تغییر دهند.
شکر کشندهتر از باروت است
شیرین کنندههای مصنوعی غیر مغذی طعم شکر را تکرار میکنند اما کالری کمتری دارند. به این ترتیب، جایگزینهای قند مانند ساخارین، سوکرالوز، آسپارتام و استویا اغلب به مقدار زیاد توسط افرادی که به دنبال مراقبت از وزن خود هستند یا میخواهند چند پوند از دست دهند، مصرف میشوند.
تحقیقات
اما تیمی از محققان گفتند که این قندهای جایگزین دیگر نباید بیخطر فرض شوند زیرا میتوانند باعث آسیب شوند. در برخی افراد، شکر مصنوعی باعث ایجاد تغیر میکروبیوم (باکتریهای روده) میشود و درنتیجه سطح قند خون هم دستخوش تغییر میشود.
پروفسور Eran Elinav از موسسه دانش Weizmann میگوید: «کارآزمایی ما نشان داده است که شیرینکنندههای غیر مغذی ممکن است با ایجاد تغییر در میکروبیوم روده ما، پاسخ گلوکز را مختل کنند و این کار را به شیوهای بسیار شخصی personalized انجام میدهند، یعنی با تأثیرگذاری بر هر فرد به روشی منحصر به فرد.
تغییر ترکیب و عملکرد میکروبیوم با شیرین کنندههای مصنوعی
بر اساس آزمایشی که بر روی حیوانات در سال 2014 انجام شد، نشان داده شد که برخی از شیرینکنندههای مصنوعی ممکن است منجر به ایجاد تغییرات منفی در متابولیسم قند شود؛ محققان آزمایش جدیدی را روی 120 نفر کار کردند که از غذاها یا نوشیدنیهای شیرین شده مصنوعی اجتناب میکردند.
داوطلبان به شش گروه تقسیم شدند:
دو گروه کنترل و چهار گروه که یکی از چهار شیرینکننده مصنوعی – ساخارین، سوکرالوز، آسپارتام یا استویا – را در سطوح کمتر از حد مجاز دریافت کردند.
تنها در دو هفته، محققان دریافتند مصرف هر یک از شیرینکنندهها ترکیب و عملکرد میکروبیوم و مولکولهای کوچکی را که میکروبهای روده در خون افراد ترشح میکنند، تغییر میدهد.
علاوه بر این، ساخارین و سوکرالوز متابولیسم گلوکز را تغییر میدهند – روشی که فرد گلوکز را دفع میکند – که میتواند به بیماری متابولیک منجر شود.
نتیجه:
هیچ تغییری در میکروبیوم یا تحمل گلوکز در دو گروه کنترل که هیچ قند جایگزینی مصرف نکردند، مشاهده نشد.
این یافتهها در 19 آگوست در مجله معتبر Cell منتشر شد.
الیناو گفت: «این یافتهها میکروبیوم را بهعنوان یک قطب مرکزی تقویت میکند که سیگنالهای مختلفی از سیستمهای بدن انسان و همین طور از عوامل خارجی مانند غذایی که میخوریم، داروهایی که مصرف میکنیم، سبک زندگی و محیط فیزیکی ما دریافت میکند.»
تغییرات در ترکیب و عملکرد میکروبهای روده در هر چهار گروه از شرکتکنندگان در کارآزمایی که شیرینکنندههای غیرمغذی مصرف میکردند، مشاهده شد. هر گروه یکی از موارد زیر را مصرف کرد: ساخارین، سوکرالوز، استویا یا آسپارتام. نمودار افزایش سطح گلوکز را در گروه ساخارین و سوکرالوز (دو نمودار در سمت چپ)، در مقایسه با گروه استویا و آسپارتام (وسط) و دو گروه کنترل (راست) نشان میدهد.
هنوز ثابت نشده است که شکر سالمتر است
آزمایشی دیگر
محققان برای کمک به اعتبار یافتههای خود و تأیید اینکه تغییرات در میکروبیوم مسئول اختلال در تحمل گلوکز است، مدفوع بیش از 40 شرکتکننده در آزمایش را در موشهای سالمی کاشتهاند که این موشها به گونهای پرورش داده شده بودند که هیچ باکتری رودهای در خود نداشتد و هرگز شیرینکنندههای مصنوعی مصرف نکردند.
نتیجه:
موشهایی که میکروبها را از شرکتکنندگانی دریافت کردند که تغییرات زیادی در میکروبیوم داشتند، دچار بیشترین تغییرات در تحمل گلوکز شدند.
این موشها در قیاس با موشهایی که میکروبهایی را از افرادی دریافت کردند که کمترین تغییر را در تحمل گلوکز داشتند و همچنین تغییرات کمتری داشتند.
الیناو گفت: «پیامدهای سلامتی تغییراتی که شیرینکنندههای غیرمغذی ممکن است در انسان ایجاد کنند هنوز مشخص نشده است، و آنها مستلزم مطالعات جدید و طولانی مدت هستند.
مطالعات قبلی مضرات خوردن شیرین کنندههای مصنوعی از جمله افزایش وزن، تومورهای مغزی و سرطان را نشان دادهاند.
یک مطالعه BMJ توسط محققان فرانسوی در سال 2019، ارتباط بین مصرف نوشابههای حاوی شکر و آب میوهها و بروز سرطان، بهویژه سرطان سینه را تقویت کرد.
با این وجود،جای این هشدار هست که یافتههای این مطالعه اخیر به معنای سالمتر بودن شکر نسبت به قندهای جایگزین نیست.
تشکر از مطالب سایت تون